കരിയറില്‍ 18 സിനിമകളില്‍ നര്‍മ്മത്തിന്‍റെ വഴിയേ സഞ്ചരിച്ച സംവിധായകനായിരുന്നു ഷാഫി. കോമഡി ചിത്രങ്ങള്‍ പ്രേക്ഷകരുമായി ബന്ധിപ്പിക്കണമെങ്കില്‍ നായകന്‍ മാത്രം മികച്ചതായിരിക്കുകയില്ല; ചെറുതും വലുതുമായ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള കൊടുക്കല്‍വാങ്ങലുകളിലാണ് കോമഡി സൃഷ്ടിക്കുന്നത്. ഈ സങ്കല്‍പ്പത്തെ ഏറ്റവും നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയവനായിരുന്നു റാഫി. അതിനാല്‍, ഷാഫിക്കുവേണ്ടി റാഫി, മെക്കാര്‍ട്ടിന്, ബെന്നി പി നായരമ്പല, ഉദയകൃഷ്ണ, സിബി കെ തോമസ് തുടങ്ങിയവരുടെ എഴുതിയ തിരക്കഥകളില്‍ നിരവധി രസികന്‍ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഒരു തവണ മാത്രം കണ്ടു ചിരിച്ച് മറക്കാൻ കഴിയാത്ത കഥാപാത്രങ്ങളായിരുന്നു അവർ. ശാരീരിക ശക്തിയിൽ വിശ്വാസം വെച്ച് ഏത് ജോലിയും ഒറ്റയ്ക്ക് ഏറ്റെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ച് എപ്പോഴും പരാജയപ്പെടുന്ന മിസ്റ്റർ പോഞ്ഞിക്കര (കല്യാണരാമൻ), നാക്കിന്റെ ശക്തിയിൽ ജീവിക്കുന്ന സ്രാങ്ക് (മായാവി), ഭയത്തോടെ ചിരി വിതരുന്ന ദശമൂലം ദാമു (ചട്ടമ്പിനാട്), ഫൈനാൻഷ്യറായ മണവാളൻ (പുലിവാൽ കല്യാണം) എന്നിവരെ മലയാളി സിനിമ കാണുന്ന കാലം മുഴുവൻ മറക്കാൻ കഴിയില്ല.
കാലം കടന്നുപോകുമ്പോള്‍ പ്രേക്ഷകര്‍ ആഘോഷിച്ചിട്ടുള്ളത് ആ സിനിമകളിലെ നായകന്മാരല്ല, മറിച്ച് ആ കഥാപാത്രങ്ങളാണ്. സിനിമകളുടെ ആകെ കഥയേക്കാള്‍ എപ്പിസോഡിക് സ്വഭാവത്തില്‍ സിറ്റ്വേഷനുകള്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടും, ചിരിക്കാന്‍ അവസരം നല്‍കുന്ന പ്രത്യേകതയാണ് ഷാഫി പോലുള്ള സംവിധായകരുടെ സിനിമകളുടെ അടയാളം. ഈ കഥാപാത്രങ്ങളോടൊപ്പം ഉള്ള സംഭാഷണങ്ങളും സന്ദര്‍ഭങ്ങളും ഇന്നും മലയാളി നിത്യജീവിതത്തില്‍ വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. “തളരരുത് രാമന്‍കുട്ടീ” എന്നതും “തിളയ്ക്കുന്ന സാമ്പാര്‍” എന്നതും ഭാഷാപ്രയോഗങ്ങളായി മാറിയിട്ടുണ്ട്. ചട്ടമ്പിനാടില്‍ സുരാജ് വെഞ്ഞാറമൂട് അവതരിപ്പിച്ച ദശമൂലം ദാമുവിനെ നായകനാക്കി ഒരു സിനിമ ഒരുക്കണമെന്ന ആഗ്രഹം ബാക്കിയാക്കി ഷാഫി വിടവാങ്ങുന്നു.
